ನಿನ್ನ ಮಿಲನ ಅದೇ ಕವನ
ಶಾಂತಿ ವನದ ಕೂಜನಂ
ನವಿಲು ನಾನೆ ಉಯಿಲು ನೀನೆ
ರಜತರಂಗ ದಿಂಚರಂ ||೧||
ದೂರ ದೂರ ದೂರ ದಾರಿ
ನೂರು ತೀರ ತೀರಿತು
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹತ್ತು ನೂರು
ದಾರಿ ತೋರದಾಯಿತು ||೨||
ಕಾಡು ಕಂಟಿ ಕಡಲು ಇತ್ತ
ಹುತ್ತ ಕುತ್ತ ನಾಗರಂ
ಬೆಂಕಿ ಭುಗಿಲು ಹೊಗೆಯು ಅತ್ತ
ಕರುಣ ಮರಣ ತೋರಣಂ ||೩||
ತನನ ತನನ ಮನನ ಮನನ
ಜಲತರಂಗ ಎಲ್ಲಿದೆ
ಹನನ ಹನನ ಹೋಮ ಹವನ
ಧೂಮ ಧೂಳಿ ಇಲ್ಲಿದೆ ||೪||
ಇಗೋ ಶರಣು ಸಕಲ ಶರಣು
ಶಬ್ದ ಮುಗ್ಧ ಅರ್‍ಪಣಂ
ಆತ್ಮ ದೀಪ ದೇಹ ಧೂಪ
ಆಖಿಲ ನಿಖಿಲ ತರ್‍ಪಣಂ ||೫||
*****
ಮಳೆಗಾಲ ಆರಂಭವಾಯಿತೆಂದರೆ ಕುಂಞಿಕಣ್ಣ ಕುರುಪ್ಪನ ಏಣೆಲು ಗದ್ದೆಗೆ ನೇಜಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಕಪಿಲಳ್ಳಿಯ ಹೆಂಗಸರು, ಗಂಡಸರು ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ವರ್ಷವಿಡೀ ವಿಪ್ರರ ಮತ್ತು ವಿಪ್ರಾತಿವಿಪ್ರರ ಆಡಿಕೆ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ… Read more…
ಬೆಳಗ್ಗಿನ ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿದ ವೃಂದಾ ತನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಬಾಗಿಲುಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ದೇಹ ಸಿರಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಳು. ಯಾಕೋ ಅವಳ ಮೈ - ಮನ ಒಮ್ಮೆ ಪುಲಕಿತವಾಯಿತು.… Read more…
ಮಗಳ ಮದುವೆ ಪಿಕ್ಸ್ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ ದೊಡ್ಡ ತಲೆ ಭಾರ ಇಳಿದಂತಾಗಿತ್ತು. ಮದುವೆ ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಯ ವಾರವೆಂದು ದಿನಾಂಕವನ್ನೂ ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಗಂಡಿನವರ ತರಾತುರಿಗೆ ಒಪ್ಪಲೇಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನನ್ನದು.… Read more…
ಮೋಹನರಾಯರು ರಗ್ಗಿನ ಮಸಕು ತೆಗೆದು ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಲು ಇನ್ನೂ ಎಲ್ಲವೂ ಶಾಂತವಾಗಿಯೇ ಇದ್ದಿತು. ಬೆಳಗಿನ ಜಾವವು ಜಾರಿ, ಸೂರ್ಯನು ಮೇಲಕ್ಕೇರಿದುದು ಅವರಿಗೆ ಅರಿವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟು ಗಾಢ… Read more…
ಹೆತ್ತ ತಾಯಿ ಬಿಟ್ಟುಹೋದ ಎರಡು ಮುಂಗಸಿ ಮರಿಗಳು ಅನಾಥವಾಗಿ ಚೀರಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು, ಮನೆಯ ಮಕ್ಕಳ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದಿತು. "ಅಪ್ಪಾ ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು, ಮುಂಗುಸಿ ಮರಿ ಅಳುತ್ತಾ ಇವೆ. ಅದಕ್ಕೆ… Read more…
